Veel mensen vinden het lastig om een beeld te schetsen van een jonge vluchteling. Waar komen ze vandaan, hoe ziet hun sociale netwerk eruit, tegen welke problemen lopen ze aan, hoe ziet hun dagbesteding eruit… Hieronder kunt u het verhaal van Mikiale lezen.

De oversteek

Mikiale verblijft sinds 3 jaar in Nederland en werkt hard aan de weg om een succesvolle toekomst in Nederland op te bouwen. Hij is net 18 geworden en is afkomstig uit Eritrea. Hij is alleen naar Nederland gevlucht. Mikiale was al een tijd bezig met het plan om Eritrea te ontvluchten. Hij voelde zich onveilig, en de kans dat hij voor de rest van zijn leven de verplichte dienstplicht in moest was reëel. In Eritrea had hij geen vrienden die de grensoversteek naar Ethiopië durfden te wagen dus vertrok de 14 jarige jongen alleen. Het enige wat hij achterliet was een brief voor zijn ouders. Volgens eigen zeggen was dit een van de moeilijkste momenten van zijn jonge leven.

Als eerste moest in het geheim de grens van Ethiopie over worden gestoken. Wanneer je aan de grens wordt aangehouden door Eritrese militairen staat je sowieso een lange celstraf te wachten. Hij maakte daarom de keuze om de grens midden in de nacht in het pikkedonker over te steken. Eenmaal aangekomen in Ethiopië leerde Mikiale een vriend kennen met wie hij samen  naar Sudan is gereisd. Tijdens dit gedeelte van de reis maakte hij samen met zijn vriend erg donkere momenten mee waar nog steeds weinig over wordt gesproken. Hij heeft mensen zien sterven en droomt daar nog regelmatig van. Tijdens zijn doorreis door Libië werd mikiale ontvoerd en heeft hij vele maanden opgesloten gezeten in een betonnen cel zonder zonlicht. Hij leefde op water en brood. Pas toen er losgeld voor hem was betaald, werd hij vrijgelaten. Gelukkig kwam er na deze periode een positieve draai aan het verhaal. Het duo kreeg eindelijk de kans om de oversteek naar Europa te maken. Veilig waren ze uiteraard nog niet. Ieder jaar sterven er honderden vluchtelingen tijdens deze levensgevaarlijke overtocht. Gelukkig liep het voor Mikiale en zijn vriend goed af. Eenmaal aangekomen in Europa kwamen de twee vrienden op een tweesprong te staan. De vriend van Mikiale deed zijn asielaanvraag in Duitsland en Mikiale reisde door naar Nederland. De complete reis nam bijna twee jaar in beslag.

Eritrea en Nederland

Hier begon zijn nieuwe toekomst. Dit ging niet zonder slag of stoot. De verschillen tussen Eritrea en Nederland waren enorm. Mikiale moest enorm wennen aan veel zaken in Nederland. Ineens werd er van hem verwacht dat een groot deel van zijn leven zich online af zou spelen. In het dorp waar hij opgroeide was geen computer of telefoon aanwezig laat staan een internetverbinding. Gelukkig leert Mikiale nu op school hoe hij op een veilige manier het internet kan gebruiken.

Mikiale ziet duidelijk de voordelen en nadelen van onze snelle technologische samenleving. Hij ziet hoe dichtbij iedereen kan zijn door social media, maar ook dat veel relaties een stuk oppervlakkiger zijn dan de warme contacten die hij had in zijn dorp. Wanneer je in Eritrea iemand wilde spreken moest je deze persoon opzoeken. Met een beetje geluk was deze persoon dan thuis. Zo niet, dan moest je soms een uurtje wachten. Dit gebruik staat haaks op de Nederlandse samenleving. Wanneer je in Nederland een uur op iemand moet wachten zijn de rapen gaar. Voor Mikiale en veel andere vluchtelingen is het omgaan met tijdsafspraken dan ook iets waar  ze echt aan moeten wennen. Ook worstelde hij in de eerste maanden met de Nederlandse taal. Dit was een erg lastige periode. Tijdens zijn verblijf op het AZC kon hij zich alleen duidelijk maken met de hulp van een tolk. Hierna is hij naar Roosendaal verhuisd waar hij voor het eerst naar een ISK (internationale schakelklas) ging.

Het leren van de taal verliep voor Mikiale niet snel genoeg waardoor hij veel stress ervaarde. Somberheid en een laag zelfvertrouwen waren hier een gevolg van. Gelukkig kreeg hij door veel studeren en de juiste ondersteuning op school de Nederlandse taal snel onder de knie. Nu hij zichzelf goed verstaanbaar kon maken ging er in Nederland een hele wereld voor hem open. Al snel volgde een netwerk van Nederlandse vrienden, werk en een lidmaatschap bij de plaatselijke voetbalvereniging. Fitnessen is zijn grootste hobby en hij is een graag gezien lid bij de plaatselijke fitness-club.

Absolute vrijheid

Wat Mikiale opviel toen hij in Nederland kwam wonen is dat iedereen hier gemakkelijk samenwerkt. In zijn thuisdorp was iedereen vooral met het verbouwen van eigen voedsel bezig en het voorzien van hun eigen directe levensbehoeften. In Nederland heeft Mikiale geleerd dat je als team veel sterker staat. Dit is hem vooral bijgebleven tijdens zijn werk in de horeca en logistiek. Volgens Mikiale is het erg belangrijk om te werken in Nederland. Dit heeft hem goed vooruit geholpen bij zijn integratie.

Waar Mikiale absoluut niet aan moest wennen is het gevoel van absolute vrijheid. In Nederland kan je volgens Mikiale alles bereiken wat je wil. In Eritrea was Mikiale niet de baas over zijn eigen leven. De overheid had bepaald dat Mikiale op jonge leeftijd de verplichte dienstplicht in moest. Dit hield voor hem in dat hij voor de rest van zijn leven in het leger zou moeten dienen. Zijn vader was ook soldaat. In de tijd dat Mikiale nog bij zijn ouders woonde in Eritrea heeft hij zijn vader nooit gezien. Pas nu zijn ouders in Nederland zijn komen wonen heeft Mikiale kennis kunnen maken met zijn vader. Mikiale is opgevoed door zijn moeder. Wanneer hij later kinderen krijgt wil hij ook graag zijn steentje bijdragen in de opvoeding van zijn kinderen.

Adequate hulp

Mikiale is erg te spreken over zijn tijd in Nederland tot nu toe. Hij is dankbaar voor de hulp  die hij heeft ontvangen. Wel ziet hij in dat jonge vluchtelingen die moeilijk integreren flink in de problemen kunnen komen wanneer ze geen adequate hulp ontvangen. Verslaving, schulden en problemen met justitie zijn dan ook zaken die hij regelmatig tegenkomt in zijn omgeving. De angst die hij de afgelopen jaren heeft gehad met betrekking tot de veiligheid van zijn familie versterkte deze stress gevoelens alleen maar. Het gevoel dat er iemand naast je staat die kennis heeft van je culturele achtergrond en een luisterend oor kan bieden is volgens Mikiale onbetaalbaar. Persoonlijk had Mikiale genoeg aan een luisterend oor en een arm om hem heen. De stap om naar een psycholoog te gaan en over je problemen en trauma’s te praten is groot volgens Mikiale. Vaak wordt dit in zijn cultuur gezien als een teken van zwakte.

De Nederlandse tolerantie

In Eritrea is het uiten van je mening niet altijd zonder risico’s. Wanneer je openlijk uitkomt voor je seksuele geaardheid of je politieke voorkeur word je gearresteerd en opgesloten. Mikiale moest dan ook erg wennen aan de Nederlandse tolerantie. Hij vond het maar een gekke situatie en schrok ervan dat iedereen uitsprak wat hij zag en voelde. Na een paar maanden was hij hier gelukkig helemaal aan gewend en is hij trots op Nederland omdat iedereen hier mag zijn wie hij wil zijn. Wel geeft hij aan dat hij in Nederland nog steeds voorzichtig met zijn mening omgaat. De Eritrese gemeenschap in Nederland is erg gesloten volgens Mikiale. Hierdoor kunnen we soms nog als twee culturen naast elkaar en niet met elkaar leven.

Zijn familie naar Nederland

Op de vraag wat zijn mooiste moment tot nu toe in Nederland was heeft Mikiale een duidelijk antwoord. De komst van zijn familie in Nederland! Dit was voor Mikiale een dag die hij nooit meer zal vergeten. Na jaren in spanning te hebben gezeten of zijn familie toestemming zou krijgen om naar Nederland te mogen komen was daar eindelijk het positieve besluit. De immigratie en naturalisatie dienst besloot dat Mikiale gegronde redenen had om zijn familie over te laten komen. Mikiale had met een aantal baantjes genoeg geld verdiend voor tickets en zijn  familie was ondertussen de grens van Ethiopië overgestoken. Even later was het moment daar. Na 4 jaar kon hij eindelijk weer zijn familie in de armen sluiten. Mikiale ziet zijn toekomst rooskleurig in. Op de vraag waar hij over 5 jaar is geeft Mikiale een stellig antwoord. Over 5 jaar ben ik sportinstructeur en een bekende fitness-vlogger op Youtube.

We wensen je al het succes in de wereld toe Mikiale!